October 17, 2007

ಬುದ್ಧಿವಂತರಿಗೆ ಮಾತ್ರ......

ಕುಕ್ಕರುಗಾಲು ಹಾಕಿ ಕುಂತಿದೆ ನಿದ್ದೆ ಬಾರದ ರಾತ್ರಿ,
ಕಥೆ ಹೇಳು ಅಂತದರ ವರಾತ....

ಹೇಳಿ ಮುಗಿಸಿದ್ದೇನೆ ತರಹೇವಾರಿ ಕಥೆಗಳನ್ನ...
ಇಗೊಳ್ಳಿ ನಿಮಗೊಂದಿಷ್ಟು ಸ್ಯಾಂಪಲ್ಲುಗಳು..

ಬಿಳಿಗುದುರೆಯೇರಿ ಬಂದು, ರಾಜಕುಮಾರಿಯನ್ನು ಸೆಳೆದೊಯ್ದ ಆ ರಾಜಕುಮಾರ,
ದಶದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲೂ ದಿಗ್ವಿಜಯ ಮಾಡಿ, ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಕಟ್ಟಿದ ಆ ವೀರ ಪರಾಕ್ರಮಿ,
ಐಶ್ವರ್ಯದ ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದು, ತಿಂದು, ತೇಗಿದ ಆ ಬಂಗಲೆಯ ಸಾಹುಕಾರ,
ಗಂಧ, ಹಾರ, ತುರಾಯಿ, ಶಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಶಾಲು ಪಡೆದ, ಆ ಅಸೀಮ ಬುದ್ಧಿವಂತ,

ಇದಾವುದೂ ಬೇಡವಂತೆ, ನಿದ್ದೆ ಬಾರದ ರಾತ್ರಿಗೆ...
ತಗೊಳ್ಳಪ್ಪ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಪ್ರತಿಮೆಗಳು...

ಧಡಲ್ಲಂತ ಗುದ್ದಿದ ಬಸ್ಸಿನ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ, ತುಂಡಾಗಿ, ವಿಲಿವಿಲಿ ಒದ್ದಾಡಿದ ಆ ಕಾಲು
ನೇಣಿಗೆ ಕುತ್ತಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ, ಕೊನೆ ಬೀದಿಯ, ಕೊನೆ ಮನೆಯ, ಆ ದಪ್ಪನೆಯ ಹೆಂಗಸು,
ನನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕಮಕ್-ಕಿಮಕ್ಕೆನ್ನದೆ ತುಟಿ ಪಿಟ್ಟಾಗಿಸಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಆ ಸಾವು,
ಸರಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದ, ಆ ಇನ್ನೊಂದು, ಗುರುತಿಸಲಾಗದ ಆ ಹೆಣ......

ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಬೇಕಂತೆ ರಾತ್ರಿಗೆ ಈಗ....
ತುಂಡರಿಸಿದ ಆ ಕಾಲು ನರ್ತಿಸುವ ಮುನ್ನ,
ಆ ದಪ್ಪನೆಯ ಹೆಂಗಸು ಗಹಗಹಿಸುವ ಮುನ್ನ,
ಆ ಸಾವು ಎಚ್ಚರಾಗಿ ಕೆನ್ನೆ ಸವರುವ ಮುನ್ನ,
ಆ ಹೆಣ ನಸುನಕ್ಕು ಕಣ್ಣು ಹೊಡೆಯುವ ಮುನ್ನ...

ಶ್ಯ್!!! ಸದ್ದು ಮಾಡಬೇಡಿ....
ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಬೇಕಂತೆ ರಾತ್ರಿಗೆ ಈಗ.....

October 11, 2007

ಆರೋಗ್ಯವಂತರಿಗೆ ಮಾತ್ರ!!

ಓದುಗ ದೊರೆಗಳ ಗಮನಕ್ಕೆ :- ಈ ಬರಹಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ಹುಡುಕುವುದು ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಾನಿಕರ:-))
***************************************************************

ನಾನು ನಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನಾನಿನ್ನೂ ನಗುತ್ತಲಿದ್ದೇನೆ
ಮತ್ತು, ನಾನೀಗ ಏಕಾಂಗಿ....
ಕಥಾನಾಯಕಿಗೆ ಪುರಸೊತ್ತಿಲ್ಲವಂತೆ...

ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಶಿಶಿರದ ತಂಪು
ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ವಸಂತನ ಬಿಸುಪು
ಶೃತಿ ಹಿಡಿದು ಜಿನುಗುವ ಮಳೆಹನಿಗಳು
ಮಿರುಮಿರುಗುವ ಬಣ್ಣ ಹೊತ್ತ ಮರಗಳು
ನಾಚಿ ಕೆಂಪಾಗಿವೆ ಆಕೆಯ ಬೆಳಗುಗೆನ್ನೆಗಳು
ಮಂಡಿಯೂರಿದವನ ಎದೆಯ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಬಿಸಿಯುಸಿರು
"ನನಗೆ ನೀನು ತುಂಬ ಇಷ್ಟ. ನಿನಗೆ ನಾನು ಇಷ್ಟಾನಾ?"
ಝಲ್ಲೆನ್ನುವ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಯ ಸದ್ದು, ಝಣಝಣ ಕೈಬಳೆಗಳ ಸದ್ದು
ಜೋಡಿಹಕ್ಕಿ ಹಾರುತ್ತಿದೆ, ನಿನ್ನೆ ನಾಳೆಗಳ ಪರಿವೆ ಇಲ್ಲದಂತೆ.....

ನಾನು ನಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನಾನಿನ್ನೂ ನಗುತ್ತಲಿದ್ದೇನೆ
ಮತ್ತು, ನಾನೀಗ ಏಕಾಂಗಿ...
ಕಥಾನಾಯಕಿಗೆ ಪುರಸೊತ್ತಿಲ್ಲವಂತೆ...

ಅವ ಭುಸುಗುಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಹಲ್ಲು ಕಟಕಟಿಸುತ್ತ
ನಿನ್ನೆಯಷ್ಟೇ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಆಕೆ ಈಗ ಇನ್ನಾರವಳೋ,
ಗೋಳಿಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಭೋರೆಂದು ಗೋಳಿಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ನಾಳೆಯ ಬಿಳಿಹಾಳೆಯ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಕಪ್ಪುಮಸಿಯ ಲೇಪಿಸಿ,
"ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಡ್ವೆ, ಪ್ಲೀಸ್, ಒಂದ್ನಿಮಿಷ ನನ್ನ ಕೇಳು,
ನನ್ನ ನಾಳೆಗಳು ಉಸಿರು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ನೀನಿಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ"
ಬಿಳಿಹೊದಿಕೆ ಹೊತ್ತ ಸತ್ತ ನಾಳೆಯ ಹೆಣದ ಮೆರವಣಿಗೆ ಬೀದಿ ತುಂಬೆಲ್ಲ,
ಕಣ್ಣೀರೊರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಕಣ್ಣು ಹಾಯುವವರೆಗೂ ನೆರೆದ ದು:ಖತಪ್ತ ಜನಸ್ತೋಮ
ರುಂಡದಿಂದ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುವ ರಕ್ತದ ಪಾಲಿಗಾಗಿ ಮೇಲಿಂದ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿವೆ ರಣಹದ್ದುಗಳು

ನಾನು ನಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನಾನಿನ್ನೂ ನಗುತ್ತಲಿದ್ದೇನೆ
ಮತ್ತು, ನಾನೀಗ ಏಕಾಂಗಿ...
ಕಥಾನಾಯಕಿಗೆ ಪುರಸೊತ್ತಿಲ್ಲವಂತೆ...

ಕಣ್ಣು ಕಾಣದ ಮುದುಕಿ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಅರಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ,
ಊಟ ಕಾಣದ ಆ ಪುಟ್ಟ ಮಗು ಚಿಂದಿ ಆಯುತ್ತಿದೆ,
ಕಂಡಕಂಡವರಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಕೈ ಮುಗಿದು ಬೇಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಆಕೆ,
"ಮಗನ ಆಪರೇಷನ್ನಿಗೆ ದುಡ್ಡಿಲ್ಲ. ಏನಾದ್ರೂ ಕರುಣೆ ಮಾಡಿ ಸ್ವಾಮಿ"
ನಾಳೆಗಳು ಮತ್ತೆ ಚಿಗಿತುಕೊಂಡಿವೆ, ಅಷ್ಟೂದ್ದ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದುನಿಂತಿವೆ,
"ಬಾರೋ ಮಾರಾಯ, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗೋಣ ಬಾ" ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆಯುತ್ತಿದೆ.
ಬೀದಿಯ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಹಸಿರು ಪಲ್ಲಕ್ಕಿ ಈಗ, ವಟರುಗಪ್ಪೆಗಳದ್ದೇ ಒಡ್ಡೋಲಗ
"ಬಲ್ಲಿರೇನಯ್ಯಾ? ನಾಳೆಗಳಿಗೆ ಯಾರೆಂದು ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ? ಅಹೋ, ನಾವೇ ಸರಿ"

ನಾನು ನಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನಾನಿನ್ನೂ ನಗುತ್ತಲಿದ್ದೇನೆ
ಮತ್ತು, ನಾನೀಗ ಏಕಾಂಗಿ...
ಕಥಾನಾಯಕಿಗೆ ಪುರಸೊತ್ತಿಲ್ಲವಂತೆ...